- int main()
- {
- int a[5][5];
- int(*p)[4];
- p = a;
- printf("%p,%d\n", &p[4][2] - &a[4][2], &p[4][2] - &a[4][2]);
- return 0;
- }
解析:a是一个5行5列的二维数组,而p是一个访问4个元素的数组指针,将数组a的首元素地址也就是数组第一行的地址赋给p;指针与指针相减得到的是之间的一个偏移量,如图:


- struct Test
- {
- int Num;
- char* pcName;
- short sDate;
- char cha[2];
- short sBa[4];
- }*p=(struct Test*) 0x100000;
- //假设p的值为0x100000,结构体test类型变量大小是20个字节
- int main()
- {
- printf("%p\n", p + 0x1);
- printf("%p\n", (unsigned long)p + 0x1);
- printf("%p\n", (unsigned int*)p + 0x1);
- }
解析:p+0x1相当于p+1,跳过一个结构体,0x100000+20(16进制);0x100014; (unsigned long)p + 0x1中p是一个长整型转化为十进制数1048576,加一变成0x1000001;(unsigned int*)p + 0x1就是0x1000004(指针加1跳过4个字节)

- int main()
- {
- int a[2][5] = { 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10 };
- int* ptr1 = (int*)(&a + 1);
- int* ptr2 = (int*)(*(a + 1));
- printf("%d,%d", *(ptr1 - 1), *(ptr2 - 1));
- return 0;
- }
解析:ptr1里面存放的是数组a跳过一个数组后的地址,ptr2表示a数组首元素跳过一个int类型的地址,如图:

